KONKURS! Obiecałem zabawę z nagrodami z okazji 20.000 obserwujących profil Kadry na luzie, więc zaczynamy! Zasady. Zadaniem uczestników jest wykonanie fotografii pt. „Moja wiosna”. Dopuszczalne są wszelkie zdjęcia przedstawiające w sposób bezpośredni lub kreatywny temat konkursu. Niedopuszczalne są montaże fotografii, podwójne ekspozycje, generowanie obrazów za pomocą AI.
Dla fotografia Islandia jest jak Rzym dla turysty. Tu się po prostu wraca. Nie spodziewałem się jednak, że po majowym plenerze, pojawię się na wietrznej wyspie już na przełomie lipca i sierpnia. Ale udało się! Radość! Zaciekawienie! Nadzieja! Wszystko to towarzyszyło mi zaraz po wylądowaniu na lotnisku Keflavik. Miałem przed sobą tylko 4 dni na plenery…
Pod koniec lipca otrzymałem na testy od sklepu Mitoya.pl statyw marki Mitoya model MTY999H. I od razu na początku bardzo dziękuję sklepowi za absolutnie błyskawiczną wysyłkę, bo wydawało się, że nie ma szans, aby statyw dotarł przed moim wylotem na Islandię, a jednak się udało, dzięki „weekendowej paczce”.
Ten plener był w 100% spontaniczny i pojechałem na niego mocno spóźniony. Wychodząc ze spotkania zobaczyłem nieprawdopodobnie piękny zachód słońca. Chociaż był to już jego finałowy moment postanowiłem błyskawicznie przedostać się do centrum Kielc i spróbować zarejestrować „cuda”, które działy się na niebie. Efekty poniżej.
Czasami na blogu pojawiają się archiwalne zdjęcia, które wykonałem lata świetlne, zanim blog powstał. Tak jest w tym przypadku. Przeglądając starsze dyski zauważyłem fotografie, które wykonałem 8 i 11 lipca 2019 roku w Krajnie, w sercu Gór Świętokrzyskich, pod Łysicą.
Chyba każdy szanujący się fotograf krajobrazu chciałby mieć w swoim portfolio fotografie wyładowań atmosferycznych, najlepiej z ciekawym nie tylko niebem, ale także pierwszym planem. Ja również, ale zbierałem się do takiego „ognistego pleneru” latami. Wcześniej ćwiczyłem rejestrowanie piorunów siedząc spokojnie w domu.
Islandia… westchnienie tysięcy fotografów krajobrazu z całego świata. Absolutnie słusznie. Powulkaniczny krajobraz niepodrabialny, gdyby tylko jeszcze coś poradzić na kapryśną pogodę… Zapraszam na fotorelację z islandzkiej wyprawy. Z czasem dopiszę nazwy miejsc i historie powstania niektórych fotografii. Tymczasem niech przemówią kadry.
Na zakończenie cyklu, w którym pokazywałem Wam najpiękniejsze drewniane (i nie tylko) perełki świętokrzyskiej architektury zapraszam do odwiedzenia kilku miejsc rozsianych po całym regionie. Czas wakacji sprzyja podróżom dlatego dziś pokazuję cztery miejsca godne zobaczenia z bliska. Po pierwsze przeuroczy drewniany kościółek św. Stanisława Biskupa w Chotelku (niedaleko Buska-Zdroju). Po drugie drewniane figury świętych znajdujące się przy kościele pw. Wszystkich Świętych w Szydłowie. Nieopodal na zamku można zobaczyć kilkumetrowe figury polskich królów.
„Gwiazda” świętokrzyskiej architektury! Kapliczka Świętego Franciszka w Świętej Katarzynie! Tej drewnianej kapliczki nie trzeba specjalnie przedstawiać. Jest to jedno z najczęściej odwiedzanych przez turystów miejsc w Górach Świętokrzyskich. Dlatego w sezonie turystycznym chciałem o nim przypomnieć. Dla mnie to miejsce szczególne, bo to moja pierwsza fotograficzna miłość. Na początku rodzącej się pasji do fotografii najczęściej fotografowałem właśnie w Świętej Katarzynie. Kapliczka Św. Franciszka oraz źródełko nazwane również imieniem tego świętego są miejscem absolutnie szczególnym i punktem obowiązkowej wycieczki, jeśli jesteśmy w Górach Świętokrzyskich. Przy kapliczce biegnie szlak turystyczny na Łysicę.
No i się doigrałem 😉 Polska Organizacja Turystyczna przyznała mi tytuł Turystycznego Dziennikarza Roku 2020 w kategorii fotoreportaż za zdjęcia Ponidzia. Fotoreportaż pt. „50 obrazów z Ponidzia” ukazał się pierwotnie na stronie internetowej Radia eM (poniżej znajdziecie link do tego materiału). Jestem bardzo wdzięczny jury za takie wyróżnienie! Wielkie dzięki! Dostałem kolejnego „kopniaka” do promocji Kielc i naszej pięknej Ziemi Świętokrzyskiej poprzez fotografie! Super, że o Ponidziu znowu się będzie trochę mówiło, bo jest tego warte!
Nazywam się Piotr Michalec, jestem fotografem amatorem i dzielę się z Wami tym, w jaki sposób widzę świat. Zapraszam do mojej krainy Kadrów na luzie.
